Paardrijden is een zeer ingewikkelde bezigheid, waarbij denken, zien, voelen en doen allemaal meespelen

Balans als belangrijkste fundament!

21 december 2011

Balans is het belangrijkste element voor alle beweging.
Zonder balans is er geen ontspanning, aanleuning, tempo, takt, schwung of durchlassigkeit

Vaak wordt als oorzaak voor het ontbreken van een goede aanleuning een verkeerde of ontbrekende gymnastisering van het paard gezien.
Maar voor een goede aanleuning is niet alleen een goede gymnastisering verantwoordelijk. Juist door het ontbreken van balans tijdens de gymnastiserende trainingen, zal het paard zich spannen, om aan het gevraagde te kunnen voldoen. Deze spanning maakt een goede, losgelaten aanleuning lastig.

Een belangrijk aspect dat we tijdens de gymnastisering niet uit het oog mogen verliezen om een goede balans te ontwikkelen, is het tijdsaspect.
Doordat paarden van nature werkwillend zijn en de mens van nature ongeduldig, haasten we ons vaak door het opleidingsprogramma heen.
Hierdoor krijgt het paard niet genoeg tijd en dus niet de kans voldoende bespiering en kracht te ontwikkelen,  welke onontbeerlijk zijn voor een goede balans.
Spieropbouw heeft veel meer tijd nodig dan het aanleren van een oefening.

Balansproblemen kunnen ook ontstaan doordat het paard in het verkeerde tempo getraind wordt. Ieder paard kent zijn eigen grondtempo. De zinsnede "voorwaarts rijden" wordt echter vaak verkeerd geïnterpreteerd, waardoor het paard niet in het bij het paard passende grondtempo gereden/getraind wordt. Het paard gaat gejaagd lopen, waardoor hij gespannen raakt en zijn bewegingen niet kan afmaken.

De bewegingen van een paard krijgen zijn mooie expressie door een combinatie van stuwkracht en draagkracht in samenhang met losgelatenheid/ontspanning en balans.
Probeert men uitdrukking te verkrijgen door snelheid, dan komt altijd de aanleuning in gevaar/onbalans.

Het paard probeert zich aan de aanleuning te onttrekken om zich vrij van de invloeden van de ruiter uit te balanceren. Verhindert de ruiter dit (door het paard vast te houden of vast te zetten via zit, been en/of  teugels) dan ontstaat er stress bij het paard. Hij spant zich en wil versnellen, met als doel zijn balans te vinden.

Voor de ontwikkeling van verzameling is balans de belangrijkste pijler. Voorwaarde hierbij is echter dat ook de ruiter ten alle tijde zichzelf in balans moet kunnen houden.
In de verzameling werkt het paard in ontspanning, maar met een hogere lichaams- of spierspanning. De ruiter maakt vaak de fout deze hogere lichaamsspanning op te willen roepen door zichzelf te spannen.


In feite moet de ruiter zichzelf perfect uitbalanceren en zich goed los en ontspannen houden, hierdoor wordt hij voor het paard een betrouwbare partner en kan het paard zichzelf tezamen met de ruiter over een steeds kleiner wordend oppervlak beter uitbalanceren. 

Francois Robichon de la Gueriniere:
"The most important thing of all is that the rider will never be off balance. T.i. the greatest of the faults a rider can commit' 

Voorbeeld:
Een zeehond die een bal op zijn neus in balans houdt, ziet er vaak heel makkelijk  en ontspannen uit.

Maar stel je eens voor dat de bal mee zou  helpen in balans te blijven, dan zou de zeehond een enorme inspanning, zowel lichamelijk als geestelijk, moeten verrichten om de bal op zijn neus te kunnen houden.

Waarom ziet het er zo eenvoudig uit?

Omdat de bal perfect ontspannen is en daardoor een betrouwbaar element is, die geen eigen ideeën ontwikkeld.
Wanneer de ruiter in het zadel zich alleen bezig zou houden met zichzelf in balans houden en niet zelfstandig zou reageren op de bewegingen, maar zich uitsluitend mee laat nemen, dan ontwikkelt het paard vrijwel onmiddellijk een betere kwaliteit in de beweging en verbeterd zijn balans.

Door veel training ontwikkelt men een goede onafhankelijke uitgebalanceerde zit.

 

Terug naar boven

Heeft u vragen of interesse?

Heeft u vragen, opmerkingen of interesse? Vult u dan onderstaand formulier in en u ontvangt zo spoedig mogelijk bericht.

Naam:
Email: