Paardrijden is een zeer ingewikkelde bezigheid, waarbij denken, zien, voelen en doen allemaal meespelen

Verzameling

Wat is verzameling?
Verzameling is een toestand, in welke een individu zijn zwaartepunt in het kader van zijn natuurlijke bewegingsafloop, zo laag mogelijk probeert te houden.

Een voorbeeld:
Wanneer we kijken naar de lichaamshouding van een ervaren skiër, die soepel verend over de piste gaat, dan zien we dat deze gebogen in zijn knieën, heupen en enkels, soepel verend over de piste gaat.
De hoek tussen boven en onderbeen wordt kleiner, doordat het kniegewricht buigt. Ook het heup- en enkelgewricht (in anatomisch oogpunt is dit het spronggewricht) moeten meebuigen.

In het geheel worden we kleiner. Het zwaartepunt komt dichter bij de aarde te liggen. Deze grondhouding bij het skiën is niets anders als verzameling.
De kracht en souplesse in de benen moeten worden ontwikkeld door training, zodat we losgelaten en verend in de gewrichten kunnen bewegen.

Het voordeel van het lagere zwaartepunt is een grotere mate van stabiliteit. Anderzijds bevordert deze losgelaten buigingshouding dat we de schokken beter op kunnen vangen in de benen. Zowel de buigers als de strekkers zijn in een ontspannen aanspanning, zodat ze onmiddellijk in staat zijn oneffenheden of schokken op kunnen vangen. Op die manier kan er een harmonische bewegingsverloop plaatsvinden. De strekkers verrichten hierbij de meeste arbeid.

Om een dergelijke gebogen houding te kunnen aannemen, moet men de rug licht bol maken, zodat we ons zwaartepunt goed boven onze gebogen benen kunnen houden. In het opvangen van schokken, doet ook onze wervelkolom zijn werk.
Ditzelfde fenomeen, dezelfde houding zie je ook bij andere sporten, waarbij men snel, soepel en behendig moet manoeuvreren, zoals b.v. bij balspelen. waarbij men met de bal stuiterend om de tegenstanders heen manoeuvreert.

Door het lagere zwaartepunt wordt ons lichaam compacter. Dit maakt het mogelijk sneller en doelgerichter (betere coördinatie) te kunnen reageren.
Deze betere mobiliteit en behendigheid vermindert tevens de kans op blessures.

Vertalen we bovenstaande naar het paard dan zien we dat we van ons paard exact hetzelfde verlangen bij het rijden van de meer verzamelende oefeningen.
Het verschil is natuurlijk dat een paard op vier benen staat, waardoor het zwaartepunt zich niet loodrecht boven de achterbenen bevindt, maar hangend tussen de voor- en achterbenen.

Om efficiënter, sneller, vloeiender, behendiger en harmonischer te kunnen bewegen, moet ook het paard zijn zwaartepunt verlagen. Hiervoor moet het paard zijn zwaartepunt en dus zijn gewicht naar achteren verleggen. Om het extra gewicht afkomstig van de voorhand te kunnen dragen met de achterbenen, moet het paard zijn achterbenen verder onder zijn lichaam trekken en de achterhandgewrichten zich verder buigen, waarbij de rug zich opwaarts welft, het bekken zich kantelt en het zwaartepunt zich verlaagd.

De achterbenen zijn door hun gebogen vorm wezenlijk
sterker en beter geschikt dan de voorbenen om het
extra gewicht te dragen en het zwaartepunt in balans
te houden.

Het paard gebruikt voor het verleggen van het zwaartepunt zijn hoofd en hals als een soort balanceerstang.
Het oprichten van het hoofd en hals, zorgt voor het verplaatsen van het gewicht naar achteren.

 

Op bijgaande afbeelding neemt de
verzameling toe van groen via blauw naar rood, en daarmee de hurkenbuiging, de welving van de rug en het opwaarts heffen van hoofd/hals.

Het gewicht wordt steeds iets verder naar achteren verschoven, waardoor de achterbenen steeds iets verder onder het lichaam moeten treden om het naar achteren verlegde zwaartepunt te kunnen ondersteunen. Ze naderen steeds verder de loodlijn van het zwaartepunt.

Volgens François Robichon de la Guérinière was dit hetgeen wat een goede ruiter onderscheidt van een gemiddelde ruiter.

"Een goede ruiter is diegene, die met zijn paard op elk gewenst moment in elke gang de door hem gekozen richting kan kiezen."

Met andere woorden:
De ruiter die de kunst van het verzamelen verstaat, krijgt controle over de bewegingen door de verbeterde balans en kan op elk moment en in elke gang de gewenste richting kiezen zonder balansverlies.

Dit maakt dat de verzameling het ultieme doel is van de Rijkunst. 

Samengevat heeft een verzamelde houding de volgende voordelen:

  1. grotere stabiliteit en balans
  2. grotere geschiktheid van het paard voor het gewenste gebruik
  3. snellere en efficiëntere reactiemogelijkheid om dynamisch te reageren.
  4. vloeiender en gelijkmatiger bewegingsafwikkelingen
  5. minder kans op blessures
  6. groter zitcomfort voor de ruiter.

Het lager gelegen zwaartepunt
Het verlagen van het zwaartepunt wordt dus mogelijk, doordat de achterhandgewrichten zich kunnen sluiten en openen. De houding van het paard verandert hierdoor, waardoor het paard steeds behendiger en stabieler in zijn bewegingen wordt.

Niet ieder paard beschikt van nature over een gelijke behendigheid. Kijk maar eens naar een groep jonge paarden in een wei. Net zo als bij mensen kunnen sommige met gemak hun evenwicht bewaren tijdens de meest vreemde capriolen, terwijl anderen zich veel onhandiger en houteriger bewegen.

Maar uiteindelijk is de bereidwilligheid van het paard van doorslaggevende betekenis voor het niveau, waarop het paard zal kunnen presteren.

 

Terug naar boven

Heeft u vragen of interesse?

Heeft u vragen, opmerkingen of interesse? Vult u dan onderstaand formulier in en u ontvangt zo spoedig mogelijk bericht.

Naam:
Email: