Paardrijden is een zeer ingewikkelde bezigheid, waarbij denken, zien, voelen en doen allemaal meespelen

Balans kost kracht en kracht kost tijd!

Een correct verzameld gaand paard voelt prettig aan om op te zitten. In de verzameling is het voor de ruiter makkelijker om als het ware vast te plakken aan de rug van het paard, samen te smelten en één te worden, om op die manier samen vloeiend te bewegen.

De basis van de verzameling vormt de zit. De zit is de basis van de hulpgeving. Daarom is  het zo belangrijk dat de ruiter in balans, losgelaten en zo mogelijk zo minst storend, schokvrij kan zitten in alle bewegingen. Pas als aan al deze voorwaarden is voldaan, wordt het mogelijk dat paard en ruiter beider zwaartepunten kunnen verenigen en men kan starten met de verzameling. 

Hoe komt het dat de schokken in de verzameling zachter, gedempter op de ruiter worden overgedragen?

 



Voorbeeld:
Stel je een volwassene voor die een kind op de schouders draagt.
Wanneer het lastdier (de volwassene) met gestrekte benen loopt, dan wordt het kind in draf behoorlijk door elkaar geschud. Zakt het lastdier daarentegen iets door de knieën en verlaagt daarmee zijn zwaartepunt, dan ontstaat een veel behaaglijker manier van lopen voor het kind. De beweging wordt zacht en veerkrachtig. Deze manier van lopen kan het kind in ontspanning uitzitten en soepel meebewegen.
De bewegingslijn wordt vlakker en nadert bijna een rechte lijn.

Op dezelfde manier brengt een verzameld paard een prettiger bewegingsmethodiek tot stand. Het wordt voor de ruiter makkelijker ontspannen mee te bewegen en zich te verenigen met het lichaam van het paard, als het paard zijn zwaartepunt verlaagd en met verende achterbenen zich voortbeweegt.

Het gemeenschappelijk zwaartepunt van paard en ruiter bewegen zich in verzameling  hierdoor over een kleiner oppervlak.
Het paard kan in deze toestand makkelijker balanceren en de ruiter kan makkelijker zitten. Het voordeel is dus tweezijdig.

Maar wil men zich bedienen van deze voordelen, dan moet men zich realiseren dat het verlagen van het zwaartepunt door het vermeerdert buigen in de hurken veel kracht kost.

In bovengenoemd voorbeeld: hoe lang houdt een volwassene het vol om het kind door een mulle bodem met gebogen knieën in alle richtingen, wendingen, vormen en acceleraties te dragen?

Deze vorm van ruitergenot behoeft een enorme hoeveelheid kracht, uithoudingsvermogen en conditie, die alleen met een langdurige, goed uitgebalanceerde, training voor het paard mogelijk wordt.

 

Terug naar boven

Heeft u vragen of interesse?

Heeft u vragen, opmerkingen of interesse? Vult u dan onderstaand formulier in en u ontvangt zo spoedig mogelijk bericht.

Naam:
Email: