Paardrijden is een zeer ingewikkelde bezigheid, waarbij denken, zien, voelen en doen allemaal meespelen

DE OPSTAPKRUK

Een erfenis vanuit de tijd dat de paarden op grote schaal voor militaire doeleinden gebruikt werden zijn de verschillende handelingen aan de linkerzijde van het paard, zoals:

  • het aan de linkerzijde leiden van een paard;
  • het paard aan de linkerzijde opzadelen;
  • aan de linkerzijde opstijgen.

Vanuit militairistisch oogpunt had dit zijn voordelen:

  • het schept orde en structuur;
  • voor het gewoontedier paard, geeft het rust;
  • uit veiligheidsoverwegingen, zeker als er met grotere groepen tegelijk gereden wordt.

Het altijd aan de linkerzijde opstijgen betekent een enorme eenzijdige belasting voor het zadel, maar is bovendien enorm belastend voor de rug en benen van het paard.

Op het moment dat de ruiter los van de grond komt en zich naar boven beweegt, komt er ongeveer 3x het ruitergewicht op die zijde van het paard te hangen. Het grootste deel van dit gewicht komt op het voorbeen erbij.

Bovenstaande foto’s laten het proces van opstijgen zien. Op de vierde foto ziet u goed hoeveel invloed het ruitergewicht heeft tijdens het opstijgen. Het paard moet zich schrap zetten en zelfs zijn voorbenen kruisen om niet uit balans te raken. Er hangt zoveel gewicht op linksvoor waardoor dit been eigenlijk niet meer verplaatst of opgetild kan worden, daarom moet het paard zijn rechtervoorbeen voorbij het linkervoorbeen zetten om niet om te vallen

Hoe vloeiend en vlot we ook op kunnen stijgen, we ontkomen niet aan de tijdelijke extra belasting.

 


Een simpel rekensommetje:
Stel een ruiter weegt 65 kilo. Op het moment van opstijgen (meestal links) komt er zodoende 3 x 65 = 195 kilo extra op de linkerzijde. Dat betekent dat een paard gemiddeld 7x per week, 52 weken per jaar, ca. 15 tot 20 jaar lang een eenzijdige belasting van ongeveer 200 kilo te verduren krijgt.

Afgezien van de benen, heeft dit extra gewicht ook invloed op de rug van het paard. Dit kan soms zelfs leiden tot het kantelen van de ruggewervels. Dit kan dus een reden zijn waarom een paard niet stil wil blijven staan voor of tijdens het opstijgen, of zich zelfs zo verzet dat het gaat steigeren.

Een opstapkrukje is daarom een goede oplossing om het paardenlichaam wat te ontzien.

Ze zijn te vinden in alle soorten en maten.

En mocht u echt niet de mogelijkheid hebben om via een opstapkrukje op te stijgen, dan is het afwisselen van de linker- en de rechterzijde nog een alternatief of misschien is er iemand in de buurt die een beentje wil geven. (Ook is het zinvol zo nu en dan de beugelriemen om te wisselen van links naar rechts. Door het eenzijdig opstijgen rekken die aan de linkerzijde meer uit dan die aan de rechterzijde).

 

Terug naar boven

Heeft u vragen of interesse?

Heeft u vragen, opmerkingen of interesse? Vult u dan onderstaand formulier in en u ontvangt zo spoedig mogelijk bericht.

Naam:
Email: